Van coniferenperk naar biodivers minipark

Coniferen... wie kent ze niet? Vooral in de jaren '70 was het erg in om deze te planten. En dat is precies wat er in dit perk is gebeurd. Uit de kluiten gewassen hoge beplanting wat wel wind tegenhoudt, schuilgelegenheid geeft aan vogels maar verder weinig biodiversiteit oplevert. En als er dan een stuk of 10 staan is de diversiteit ver te zoeken.

Wat kom je zoal tegen als je ze kapt? Ten eerste zie je al snel dat alleen de buitenkant groen is en de binnenzijde een wirwar aan (dode) takken heeft. De grond is nog een ander punt; het is puur stof! Voedingsstoffen, fijne rulle bodem? Vergeet het maar. Dat vraagt het nodige aan verbetering.

De aanpak
Alle coniferen werden gekapt, het groen en de takken gingen naar de buurman die de massa versnipperde en kon gebruiken als bodem voor zijn koeienstal. Mooie toepassing én het gaat niet verloren.

De meeste stobben bleven staan, er werden gaten ingeboord en zand ingestrooid zodat dit vertering in de hand werkt. Ook de specht kwam een handje helpen. De grootste stam werd verwijderd met behulp van een kraan.

De bodem moest echt verbeterd worden voordat er wat geplant kon worden, de pH was 5. Wat is er gedaan:
- Op de plek waar beplanting kwam werd bokashi, kalk, lavameel, compost, blad en tuingrond toegevoegd zo dat elke plant, struik of boom een goede start had.

- De directe omgeving werd (ook) geschoond van puin, bestrooid met kalk en lavameel, bedekt met karton, grasmaaisel en blad.

- Er werden paadjes aangelegd met houtsnippers die langzaam zullen verteren.

Dit alles zal er toe moeten leiden dat de bodem weer leven gaat bevatten en vruchtbaar zal zijn. Over een poosje worden de bevindingen van de grondverbetering gedeeld!

Zie hieronder voor een impressie van de aanpak.